Reisdag 61/62 In Bogota

Ik heb het verslag van deze twee reisdagen samengevoegd omdat we op reisdag 61 eigenlijk niets anders gedaan hebben dan gezellig eten, drinken en bijkletsen met medewerkers van Artsen zonder Grenzen. Het was zondag, dus we hebben eens wat langer in ons bed gelegen. Daarna had Steve Hide, de Engelse logistiek coordinator van MSF ons uitgenodigd voor een uitgebreid ?lunch met roastbeef, allerlei andres lekkers en veel wijn. Daarna?kregen we nog ?taart want zijn vrouw bleek jarig te zijn. Enigszins aangeschoten zijn we aan het eind van de middag teruggewandeld naar het MSF guesthouse.

Reisdag 62, maandag, stond in het teken van Inés en Maxima. Eerst moesten we zien dat we de dames terugvonden op het vliegveld. Er was ons in Leticia beloofd dat we ze zaterdagavond meteen na onze aankomst in Bogota zouden kunnen ophalen, maar die vlieger ging niet op. Toen we zaterdagsavonds op het vrachtterminal verschenen, werd ons verteld dat iedereen om vijf uur ’s middags al huiswaarts was gegaan. Maandag terugkomen was de boodschap. En dat hebben we dus maar gedaan. Geholpen door de MSF chauffeur in zijn luxe Toyota Hilux hebben we de dames na enig heen en weer rijden, gevonden, uitgepakt en meegenomen. We waren weer on the road!

De rest van de dag is opgegaan aan allerlei regelzaken i.v.m. de verscheping van Inés en Maxima naar huis. We mochten gebruik maken van alle faciliteiten in het MSF-kantoor en werden prima geholpen door Miriam, de supply logistica. Zij heeft zelfs een motorverzekering voor Colombia geregeld, want de verzekering die we hadden was niet geldig in Colombia en bovendien verlopen. Fried moest naar de notaris om een be?digde verklaring te krijgen zodat Sander Gielen, een Nederlander die ?in Colombia woont alle zaken mocht regelen rond de verscheping van Inés. De zogenaamde poder werd zowel voorzien van een digitale als een analoge vingerafdruk van Fried. Colombia is verreweg het meest bureaucratische land van onze reis.

‘S avonds zijn we wat gaan eten en drinken met Oscar, de huidige, en Juan, de vorige ICT medewerker van MSF in Colombia. Dat was erg gezellig en de bierconsumptie mocht er wezen. Daardoor was Paul voor het eerst en waarschijnlijk ook voor het laatst deze reis eerder uit bed dan Fried de volgende morgen…