Reisdag 12 van Osorno naar Valdivia

Vertrek uit Osorno, we werden ?hartelijk? uitgezwaaid door mevrouw Sanchez in haar nacht penoir. Vandaag een korte etappe, maar 120km. Inmiddels staat de totale teller op 3000km sinds ons vertrek uit Buenos Aires.

We begonnen op de vermaarde Pan-American Highway, deze loopt van het zuidpuntje van Zuid-Amerika tot aan Alaska. Een netwerk van wegen met een lengte van bijna 50.000km. Eigenlijk is het dus niet 1 snelweg. We konden deze snelweg al snel inruilen voor wat off-road wegen. Veel grint wegen maar ook een aantal met wat grotere keien. Goed opletten dus!

Aangezien wij geen ontbijt hadden bij mevr. Sanchez waren we al een tijd opzoek naar iets van koffie en een broodje. Dit bleek een hele uitdaging te zijn op zondagochtend. Uiteindelijk een klein caf? gevonden die Nescaf? en een broodje kaas kon maken. De broodjes hier zijn meestal in de basis met vlees, hierop kun je dan kaas of een ei krijgen. Dit waren we even vergeten, dus als verlaat ontbijt zaten we aan een broodje warm vlees. We hebben ons er doorheen geslagen. Bij het verlaten van het caf? kwam de aardige familie ons uitzwaaien, inclusief de grappige dochter in haar pyjama.

Aangekomen in Valdivia een leuke camping gevonden in een boomgaard, het was alsof we in de Betuwe zaten. Valdivia is een levendig stadje waar wij tijdens de vismarkt ons entree maakte. Een bijzondere vismarkt. Alle vis werd ter plekke schoongemaakt en de restanten werden over het hek gegooid, waar enkele tientallen zeeleeuwen aan het wachten waren. Jagen hoeven ze niet meer en kieskeurig zijn ze ook geworden, zeker niet al het afval werd opgegeten.