Reisdag 11 San Carlos de Bariloche naar Osorno (Chili)

Uitchecken uit het Tango Inn hostel in Bariloche en op weg naar Chili. Een mooie slingerende weg langs een groot aantal meren. Naarmate we richting de grens kwamen en we ook hoger in de Andes reden werd de vulkaanas erger [Voor meer informatie over de herkomst van?de as]. Gelukkig waaide het bijna niet dus hing er weinig in de lucht. Maar in het landschap des te meer. Meren met grote ?velden? drijvende as, de wegen, bruggen, bomen, alles onder een dikke laag as. Een grote grijs landschap.

De?Argentijnse grenscontrole kwam in zicht: ??n grote chaos, overal geparkeerde auto?s en het kantoor met rijen wachtende mensen. Er waren 2 loketten maar meerdere wachtrijen, ook de Argentijnen zelf begrepen er niet veel van. Na ruim een uur hadden we de benodigde stempeltjes om het land uit te mogen. Dit beloofde veel goeds voor de Chileense kant! Niets bleek minder waar.

Nog even een stukje rijden tot de offici?le grens die op een pas van 1300m hoogte lag. Bij de Chileense douane aangekomen was het een verademing. Een mooi kantoor, Engels sprekende behulpzame en vrolijke ambtenaren. Binnen een half waren we klaar. Alle auto?s werden nauwkeurig gecontroleerd op het vervoer van voedselproducten, wij werden tijdens het uitwisselen van namen van voetballers uit de Cruijff tijd vrolijk doorgelaten.

Engelsen die de Che route ook hebben gedaan schreven in hun boek bij het verlaten van Argentini? dat ze het een soort afscheid vonden. Dat gevoel hebben wij ook een beetje, ondanks dat we maar 2 weken in Argentini? zijn geweest voelt het toch al heel bekend, de gewoontes, de aardige Argentijnen, de?caf? americano. Maar ik denk dat Chili ons ook gaat bekoren.

De Chileense kant van de Andes is totaal anders dan de Argentijnse kant. Waar eerst het landschap droog en dor was is het nu erg groen en bosrijk. Het valt ook meteen opvalt is dat het in Chili veel netter is. Maar over de eerste indrukken van Chili later meer.