Reisdag 28 Van Bahia Ingles naar Tal Tal

Vandaag een luxe ontbijtje: goede, verse jus en cheese cake. En Internet toegang, zodat we deze site weer konden bijwerken. Toen op weg, een beetje met tegenzin over de Ruta 5, de Pan American Highway, die we normaal liever mijden, maar nu ging dat niet. De weg loopt nu langs de kust door een zeer spectaculair en bergachtige gebied. Dus zo erg was het niet. Vooral omdat we Parque Jos? Manuel Hidalgo tegenkwamen langs de kant van de weg. Een over the top herdenkingsmonument voor een overleden automobilist. Kompleet met zitjes om de overledene te herdenken, wat wij uiteraard met de pet in de hand gedaan hedden. E toen zagen we ook nog eens een billboard voor onszelf!
Vervolgens was het tijd voor een lunch en tankstop in Chaneral. Vooral die tankstops beginnen een dagtaak te worden. We moeten vaak in de rij en minimaal een half uur wachten. Maar wij doen als de Chilenen en chillen rustig. Vooral als er in de verte op een truck een Honda Africa Twin te zien is. Fried heeft alle tijd om een paar plaatjes te schieten van de Zwitserse off the road. Na het tanken ontmoeten we Urs, de eigenaar van de kapotte Honda. Hij had electronische problemen die hij dacht op te lossen in Chaneral. Het was een aardige gozer die al heel wat afgereisd had in Zuid Amerika en ons nog wat nuttige tips gaf over de Atacama woestijn.
Vervolgens gingen we off the road het nationale park Pan de Azucar in. Het is een schitterend park en je waant je vaak op de maan. We reden langs een bordje dat een uitzichtspunt aangaf. Wij reden erheen over een bizar slechte wasbordweg tot we niet verder mochten rijden en moesten wandelen! Opes, hadden de Dos Companeros daar wel zin in?
Ja dus, in onze motorgear gingen we op weg voor tweeeneenhalve kilometer, maar het leken er wel tien.Maar we werden beloond. Een mooi cactuslandschap vol vogels en insecten met daarna mooie uitzichten over de woeste, rotsige zeekust. Een eldorado voor de bioloog! Helaas raakte de bioloog zijn Pentax snapshotcamera kwijt. Ondanks verwoed zoeken niet teruggevonden. Balen dus. Gelukkig heeft Fried zijn Canon spiegelreflex nog, zodat hij niet helemaal onthand is.
We besloten de dag met een rit in het donker naar Tal Tal waar we een hotelletje gepikt hebben.