Algemeen

In het gezellige caf? Salon de T? in San Pedro hebben wij gisteren een e-mailtje binnengekregen van Codelco. Dat is het bedrijf dat de kopermijn exploiteert in Chuquicamata, waar Che en Alberto zich in 1952 bij hun bezoek zo druk gemaakt hebben over de belabberde arbeidsomstandigheden.? Wij willen die mijn uiteraard ook bezoeken en hebben … Lees verder »

Tot nu toe hebben?wij prima campings en hostels kunnen vinden. Alleen de camping in San Pedro was qua nachtrust een dieptepunt. De Chilenen gaan tot erg laat door met herrie maken: naast ons een groep jongeren die erg luidruchtig aan praten en lachen was, een huis naast de camping met een gettoblaster en het geblaf … Lees verder »

Vannacht wat minder geslapen, ik had een beetje hoofdpijn van de hoogte (2929m)?en koude voeten. Hoewel het nog niet echt koud was. Fried is er ?s nachts nog even uitgeweest omdat we ongewenste gasten hadden die aan onze eetvoorraad wilde beginnen. Toch nog iets van muizen op deze kale vlakte! Meteen even kijken op het … Lees verder »

Vandaag echt de pure woestijn ingereden. Maar eerst nog wat plaatjes uit twee ‘musea’. Allereerst hingen in het hostal waar we logeerden in? Antofagasta prachtige antieke foto’s aan de muur van de oorspromkelijke Indiaanse bewoners van dit gebied. Eenmaal onderweg naar het hart van de Atacama woestijn, dronken we koffie in Baquedano. Fried ontdekte een … Lees verder »

Allereerst: als jullie willen weten welke route we volgen, dan kunnen jullie dat?via deze link vinden. De foto’s zijn gemaakt in Antofagasta waar we een dagje gebleven zijn omdat Paul?de olie van Inés moest verversen. Fried maakte van de gelegenheid gebruik om het water in het koelsysteem van Maxima te vervangen door echte koelvloeistof. Daarna … Lees verder »

We begonnen deze dag op een mooie kustweg. In de zee op het eerste gezicht krijrotsen maar al snel bleken het rotsen te zijn volgepoept door aaalscholvers en pelikanen. Lekker ruiken doet dat niet. De kustweg?boog af landinwaarts en we gingen langzaam de Atacama in, klimmen tot z0’n 2150m. Op zich niet zo spectaculair, wat … Lees verder »

Vandaag een luxe ontbijtje: goede, verse jus en cheese cake. En Internet toegang, zodat we deze site weer konden bijwerken. Toen op weg, een beetje met tegenzin over de Ruta 5, de Pan American Highway, die we normaal liever mijden, maar nu ging dat niet. De weg loopt nu langs de kust door een zeer … Lees verder »

Heerlijk overnacht in Hostal San Fernando na de inspannende dag in het zand. Bij het oppakken van Maxima bleek haar achterband wel erg breed: lek dus. Samen met Paul voor het eerst een prop in de tubeless achterband van Max gezet. Is goed gelukt want erna bleef de band prima op druk. We reden langs … Lees verder »

… maar het waren wel Pauls zwaarste off-the-road kilometers tot nu toe. We hebben over de 130 km maar liefst 9 uur gedaan ofwel gemiddeld 15 km/uur. Op de kaart leek het een redelijk recht off-the-road weggetje. Het begon ook eenvoudig, een weg met wat stenen en kuilen en hier en daar wat los zand. … Lees verder »

Compañero Paul aan het werk in de prachtige maar zware zandduinen in de buurt van Huasco in Chili. Afzien en genieten tegelijk.

In de badplaats Coquimbo heeft Fried eindelijk zijn zwembroek aangetrokken en is in de Stille Oceaan gesprongen. Een zwemmer is ie niet maar je kunt toch niet thuiskomen zonder in de Pacific gezwommen te hebben als je er duizenden kilometers langs op rijdt. Eenmaal weer op de motor, sloeg het noodlot toe. Toen we stopten … Lees verder »

Door de prachtige binnenlanden van Chili via Ovala naar de badplaats Coquimbo bij La Serena. Het eerste stuk reden we door een woest berglandschap vol cactussen. Het was goed uitkijken geblazen want zo nu en dan zijn er ‘chutes des pierres’ zoals dat altijd zo mooi op de Franse waarschuwingsborden staat. Halverwege de rit volgden … Lees verder »

We hebben Valparaiso verlaten en gaan op weg naar het noorden. Nog ruim 2000 km Chili! Wat een gigantisch lang land is dat toch. Een kilometer of 50 boven Valparaiso rijden we Puchuncavi, een klein plaatsje in op zoek naar koffie. We vinden geen geschikte cafeetje an rijden dus maar door. Tot we even buiten … Lees verder »

Wat zouden de dames wegen? Het wegen van onze Inés en Maxima is gefilmd! Ga naar ons videokanaal?en bekijk de filmpjes.

Hier alvast weer wat plaatjes. Teksten volgen later. Uw redactie gaat eerst uit dineren (op eigen kosten!)

Fried terug uit Nederland en Dos Compañeros herenigd. We hadden een late start, na een break van een paar dagen in Santiago zijn er inmiddels zoveel spullen uit de koffers en voor de veiligheid moest alles ook van de motoren. Dan?kost de start altijd wat meer tijd. Maar we hadden maar een?relatief korte etappe voor … Lees verder »

  Meer dan 40 graden verschil met twee dagen geleden Compañero Fried is afgelopen vrijdag naar Nederland gevlogen in verband met het overlijden van zijn tante-pleegmoeder. Zij is gisteren gecremeerd en Fried wilde daarbij aanwezig zijn. Vandaag, zondag heeft ie geprobeerd of?hij ook nog onder winterse omstandigheden kon rijden. Dat is gelukt, ondanks het temperatuurverschil … Lees verder »

Gisteren is Fried vertrokken naar Nederland om bij begrafenis te zijn van tante Inge. Aanstaande maandag vliegt hij weer terug naar Santiago. Aangezien Fried bijna alle foto?s maakt moest ik nu de honneurs waarnemen in mijn wandeling door Santiago. Een mooi stad met veel imposante oude gebouwen. Even wat feiten uit Wikipedia gekopieerd: in 2002 … Lees verder »

Enige dagen geleden op weg van Osorno naar Valdivia in Chili. Reden wij eerst nog op mooi asfalt, plotseling ging deze over in onverhard door een prachtig stukje natuur. In het begin nog dicht achter Fried, maar door het stof toch maar wat laten terugzakken.

En hoe. We zijn vandaag donderdag 9 februari van Pelluhue aan de kust naar de hoofdstad Santiago gereden. Volgens de Garmin tracks was dat maar liefst zo’n 497 kilometer waarvan ruim een derde over de piste. Een Dakar-etappe is er niks bij! Jullie zien Paul hier gaan in de bergen ten noord oosten van de … Lees verder »