Reisdag 46 Dagje Lima

Los Dos hebben hun motoren gecontroleerd nadat gisteren de 10.000 kilometergrens gepasseerd is. Dat kon mooi aangezien ze veilig op het binnenplaatsje van Hostal Mami Panchita geparkeerd stonden. Er werd niets verontrustends gevonden. De voorband van Inés is wat vreemd afgesleten wat misschien iets te maken heeft met een klein beetje speling op het balhoofd die Paul helaas niet heeft bijstellen. Ook Maxima?s voorband vertoond slijtage, maar die ziet er normaal uit en is geen wonder gezien het overgewicht van de Super T?n?r?. Fried heeft geprobeerd of ie de olie van mMaxima kon verversen in Lima, maar dat is niet gelukt. De motorzaken die hij kon vinden hadden geen synthetische olie en voor de rest is Fried van het kastje naar de muur gestuurd in Lima wat motorzaken betreft. Olieverversen zal moeten wachten tot in Bogota.

Met de taxi zijn Los Dos naar het Plaza de Armas gegaan en hebben vervolgens door Lima gedwaald. Het is een stad met veel mooie gebouwen maar die zie je alleen als je omhoog kijkt. Net als in veel Nederlandse steden zijn de gebouwen op de begane grond voorzien van vaak foeilelijke moderne winkelpuien. Fried heeft daarom de hele tijd omhoog lopen kijken en plaatjes geschoten. Erg veel Art Deco en Jugendstil invloeden in de gebouwen.

In Lima deed zich op autogebied een nieuw fenomeen voor. Geen Volkswagens zoals in Cusco, maar afgetrapte Amerikaanse bakken die vaak dienst doen als (illegale) taxi?s. Nee, er is een apart nieuwsitem van gemaakt hoewel dat eenvoudig had gekund. Er kwam trouwens ook nog een erg gave antieke ?Argentijnse Mercedescamper voorbij toen wij aan het Palza de Armas een biertje zaten te drinken.

Op een gegeven moment liepen we, op zoek naar de rivier de Rimac, bijna letterlijk tegen het Peruaanse Literatuur Instituut aan. We werden bijna naar binnen getrokken door een aardige mevrouw. We moesten het gebouw van binnen bekijken! Bij wijze van uitzondering mochten we zelfs onze rugzakken met inhoud mee naar binnen nemen. Nou, die mevrouw had gelijk: het gebouw is een lust voor de zintuigen. We hadden het niet willen missen.