Reisdag 29 Van Tal Tal naar Antofagasta

We begonnen deze dag op een mooie kustweg. In de zee op het eerste gezicht krijrotsen maar al snel bleken het rotsen te zijn volgepoept door aaalscholvers en pelikanen. Lekker ruiken doet dat niet.

De kustweg?boog af landinwaarts en we gingen langzaam de Atacama in, klimmen tot z0’n 2150m. Op zich niet zo spectaculair, wat wel uniek is dat je 2 uur lang over deze hoogvlakte rijdt en het enige wat je ziet?uitgestrekte bruine kale hoogvlaktes zijnmet af en toe wat rotsen. Af toe komt er een vrachtwagen voorbij denderen die naar ??n van de vele mijnen gaat.

Naarmate we dichter bij Antofagasta kwamen was er meer mijnbouw, grote delen van het landschap waren omgewoeld. Toch wel een beetje een trieste aanblik.

In Antofagasta de dagelijkse taak om onderdak te vinden. En dat vonden gelukkig snel, bij een klein hostel waar de motoren binnen in de gang mochten staan, want volgens de eigenaresse was het op straat niet veilig.