1 gelukt, nog 1 te gaan.

Vanmorgen na een lekker ontbijtje, snel nog even de email controleren. Je weet maar nooit, misschien nieuws van de shippingagents hier in Buenos Aires. En ja hoor, ik had een mail, je motor is niet aangekomen! Meteen aan bellen geslagen, de vervoerder gebeld in Sydney, maar ja, daar was het midden in de nacht, dus geen succes. Dan maar even Josephine gebeld met instructies. Dag schatje, o sliep je al? Ik was even verkeerd aan rekenen met het tijdsverschil, het was al 0:30.

Toch natuurlijk verder gegaan met onze dagplanning, namelijk eerst proberen de juiste motorolie te vinden, dan naar de verzekeringsagent, want zonder verzekeringsbewijs komt de motor niet door de douane. De olie bleek al niet zo makkelijk te zijn. De temperaturen in Argentini?n zijn tenslotte anders dan we straks in Chili en Peru kunnen verwachten. Maar uiteindelijk toch tegen een zeer redelijke prijs de juiste olie gevonden. Fried moet nog wel even een paar andere zaken af, voordat hij de speciale cardan olie had gevonden. Ik had ondertussen de zware taak om op de bagage te passen onder het genot van een koffie en appelgebak. De verzekering daarna ging verbluffend snel. Ik had een contact via Facebook gevonden die bij een verzekeringsbedrijf in Buenos Aires werkte. Zij had via een collega, Ana, de polissen al laten opmaken. Wij zijn nu gedekt voor alle landen behalve Columbia en Venuzuela.
Daarna naar de shippingagent, na de betalingen naar het vliegveld om Fried’s motor te gaan inklaren. Helaas mochten er geen bezoekers mee, zelf niet als die hard nodig was voor het in elkaar zetten van de motor. Er zat niets anders op dan 3 uur te wachten op Fried. Dat het eindelijk gelukt is met de motor van Fried is hier te zien op de terugweg naar ons hotel. De details van het inklaren zal Fried nog wel laten weten.